وصیتی برای آیندگان
در هر حرفه ای که هستید نه اجازه دهید که به بدبینی های بی حاصل آلوده شوید و نه بگذارید بعضی لحظات تاسف آور که برای هر ملتی (وبرای هر فردی )پیش می آید ، شما را به یاس و ناامیدی بکشاند.در آرامش حاکم بر آزمایشگاهها، کارگاهها و کارخانه هایتان زندگی کنید.نخست از خود بپرسید
من برای یادگیری و خودآموزی چه کرده ام؟ سپس همچنان که پیشتر می روید بپرسید من برای کشورم چه کرده ام واین پرسش را آنقدر ادامه دهید تا به این احساس شادی بخش و هیجان انگیز برسید که شاید ،
شاید سهم کوچکی در پیشرفت و اعتلای بشر داشته اید.اما هر پاداشی که زندگی به تلاشهایمان بدهد یا ندهد، هنگامی که به پایان تلاشهایمان نزدیک می شویم همه ما باید حق آن را داشته باشیم با صدای بلند بگوییم من آنچه در توان داشته ام انجام داده ام.
لویی پاستور
نظر بدهید
