موسیقی سنتی که
آیدا تو وبلاگش گذاشته ،واقعا زیبا و غمناکه! من که بیش از دو ساعت بهش گوش دادم وحس خاصی بهم دست داد،حسی که مدتها بود باهاش بیگانه بودم وسراغم نیومده بود.حس عارفانه ای که یه دنیا غم توش نهفته است و آدم رو دلتنگ می کنه،دلتنگی که تو روزهای بارونی،دم غروب،وقتی که هوا گرفته است و آدم از پشت پنجره بیرون رو تماشا می کنه و قطرات بارون به شیشه ها می خورند ،به آدم دست میده!
تمام این لحظات بی خودی، دنبال جمله ای یا شعری می گشتم که با این حال و هوا جوردر بیاد،دنبال چیزی که این حس و این لحظات رو توصیف کنه،آخرش به این جمله شاعر بااحساس وعاشق -مریم حیدرزاده-رسیدم:
تنها دلیل زندگیم،قد غمی دوست دارم!!!!!!!
!!!!
آیدا ! ازت ممنونم به خاطر تمام این لحظات خوب
شما هم بشنوید ونظر بدین
