گر دون نگری زقد فرسوده ماست.....کارون اثری زاشک پالوده ماست
دوزخ شرری زرنج بیهوده ماست.....فردوس دمی زبخت فرسوده ماست
شعر خیلی قشنگیه!!!شاعرش رو یادم نیست اما فکر کنم از شاعران معاصر باشه.من دوست ندارم که یه شعر یا نوشته(ادبی) رو معنی با تفسیر کنم،چون معتقدم که"هر کس به قدر فهمش فهمید مدعا را"
اما توصیه می کنم حسابی روی همین دو بیت فکرکنید،حتما به نتایج قشنگی می رسید!بعد
نظرتون رو راجع بهش اینجا بنویسید
