دوست عزیزم
نوید در مورد نوشته قبلی من تو صفحه نظر خواهی،پاسخی رونوشتند که من عینا اون رو اینجا می آرم و بعد چند نکته رو یادآوری می کنم و اما پاسخ
نوید:
افشین خان .برای رفع این بدبختی هایی که نوشتی ،برای رفع مشکل بی کاری،برای اون بچه گدایی که دل می سوزونی من وتو و امثال ما نمی تونیم همه مشکلات جامعه مان رو بدوش بکشیم.برای رفع این مشکلات سرمایه گذاری لازمه و این سرمایه گذاری باید از طرف دولت حمایت بشه و حساب شده باشه.با پیتزا نخوردن من و تو یا با سفر (چه دبی چه حج یا هر چی دیکه) مشکلی از کسی تو هیچ مملکتی باز نمیشه.این صحبتهای تو همه ایده آل هستند و ما باید کمی با واقعتها زندگی کنیم.اگه ما یه سرمایه گذاری درست حسابی تو این مملکت داشتیم دیگه مدینه فاضله جوونهای این مملکت اروپا و کانادا و ...نمی شد که هرکدومشون(با سرمایه داراش کاری نداریم) کلی پول مملکت رو جمع کنن با خودشون ببرن اون ور دنیا .اون بچه فقیر شاید اگه تو هر روز هم از جیب خودت بزنی و بهش توی بشقاب بقول خودت چینی نون بدی به یه نفر کمک کردی اکا اگه بتونی راه درست زندگی کردن رو به اون بشون بدی اون وقت همون یه نفر یه خانواده رو بدون دخالت تو خواهد چرخوند.اون موقع هم تو می تونی غذای مورد علاقت رو با خیال راجت بخوری هم دیگرانی که میخوان با مسافرت عشق و حال کنن.حرف زیاده و من بعدا باز هم در این باره برات خواهم نوشت.موفق باشی
*******************************************
*******************************************
ذکر چند نکته رو در مورد نوشته های خودم و نوید ضروری می دونم:
آقا نوید این که گفتی "همه مشکلات جامعه "رو ما نمی تونیم به دوش بکشیم و"دولت"باید "سر مایه گذاری"کنه ،کاملا درسته و من هم کاملا موافقم و اگه نوشته های من رو در تاریخهای 20می و 6ژوئن و6 جولای بخونی متوجه میشی که من در درجه اول حکومت رو مسبب همه این بدبختیها و مصیبتها می دونم،اما این که منتظر بمونیم تا همه چیزرو "دولت"درست کنه و دست رو دست بذاریم بر گرفته از همون مکتب "انتظار"ه که می گه:"می رسد مردی که زنجیر غلامان بگسلد"وهمین تفکره که عامل بیشتر بدبختیها و عقب ماندگیهای ماست،چرا که همیشه منتظریم دیگران(حالا اسمش رو همه چیز میشه گذاشت "دولت"،حکومت،دانشجو،روشن فکر،خاتمی،مهدی(عج)،مسیح و...)بیان وهمه مشکلات مارو حل کنند!
وقتی که میگی "راه درست زندگی کردن"رو به اون نشون بدیم درست همون چیزیه که من می خواهم و قبلا گفتم ،یعنی "امکان داره مشکل یکی از همین کنار خیابونیها رو شما،آره خود شما بتونید حل کنید؟؟؟"البته "،کافیه که دستش رو بگیریدو به حرفاش گوش کنید.شاید ،شاید بتونید مشکلش رو حل کنید "
ضمن اینکه من قصد داشتم این رو یادآوری کنم که خیلی از اوقات اعمال و کردار ما هستند که خانه ای رو خراب،فرزندی رو یتیم،پسری رو معتاد،دختری رو فاحشه،فردی رو قاتل ،پدری رو دزدومادری رو دربدر می کنه وبسیار فجایع دیگه رو بوجود می آره!
یادمون باشه که تک تک افراد یه جامعه هستند که جامعه رو تشکیل میدهند وبا اعمال و کردار و گفتار و حتی افکار و اندیشه هاشون فرهنگ یک جامعه رو می سازند !
البته در مسائل اجتماعی پارامترهای بسیاری دخیل هستند اما این باعث نمی شه که ما نسبت به جامعه و مشکلاتش بی تفاوت باشیم و فقط و فقط به فکر خودمون باشیم ،اززندگی لذت ببریم و نسبت به اطرافمون بی توجه باشیم.
جویای راه خویش باش زینسان که منم
در تکاپوی انسان شدن
در میان راه می بالد وبه بار می نشیند ،
دوستی،
که توانمان می بخشد تا مامنی باشیم برای دیگران
اینست راه ما
راه من وتو.
نظر بدهید
