سفرآخر حسین نوش آذر رو حتما بخونید!قصه دربدری ما ایرانیهاست،فرق نمی کنه کجا باشه!ایران باشه یا خارج،آلمان باشه یا آمریکا،هرکجای این دنیای درندشت که باشه،قصه زندگی ما،قصه دلتنگی ماداستان بی سرو سامانی ما مثه همه!انگار که یه آینه ایم مقابل هم.اصلا انگار یه سرنوشت ،یه زندگی نوشتند ،بعد از روش کلی کپی گرفتن و به هر کی یه دونه دادند!تازه جالب اینجاست که به همه هم گفتند:مواظب باش بقیه ازرو برگه ات تقلب نکنند!
من به اندازه یک ابر دلم می گیرد
وقتی از پنجره می بینم ،حوری
دختر بالغ همسایه
پای کمیاب ترین نارون روی زمین
فقه می خواند!
من دلم گرفته ،واقعا دلم گرفته
این همه پیچ ،این همه گذر،این همه علامت،این همه چراغ،وهمچنان پایداری در وفادارماندن به راهم،هدفم وبه تو!
