TO BE OR NOT TO BE
 

 
REMEMBER THE FLYING
 
 
   
 
Friday, January 12, 2007
 
معلم پاي تخته داد ميزد
صورتش از خشم گلگون بود
دستانش به زير پوششي از گرد پنهان بود
ولي آخر کلاسيها لواشک بين خود تقسيم مي کردند
آن يکي در گوشه اي ديگر جوانان را ورق ميزد
معلم پاي تخته ـ هاي هوي مي کرد و با آن شور بی پایان تساويهاي جبري را نشان ميداد
:با خطي خوانا بروي تخته که از ظلمت چو قلب و ديده زندانيان تاريک و غمگين بودنوشت
( که يک با يک مساوي است اينجا )
از ميان جمع شاگردان يکي برخاست
هميشه يک نفر بايد به پا خيزد
به آرامي سخن سر داد : اين تساوي اشتباهي فاحش و محض است
نگاه بچه ها ناگه به يکسو خيره شد با بهت
و معلم مات بر جاي ماند و او پرسيد :
اگر يک فرد انسان واحد يک بود . آيا باز يک با يک برابر بود؟
سکوت مدهشي بود و سوالي سخت
معلم خشمگين فرياد زد ...آري برابر بود!
و او با پوزخندي گفت :
اگر يک فرد انسان واحد يک بود
آنکه زور و زر به دامان داشت بالا بود ؟
وانکه قلبي پاک و دستي خالي از زر داشت پايين بود ؟
اگر يک فرد انسان واحد يک بود
آنکه صورت نقره گون چون قرص مه ميداشت بالا بود ؟
وان سيه چرده که مي ناليد پايين بود ؟
اگر يک فرد انسان واحد يک بود اين تساوي زير و رو مي شد
حال ميپرسم يک اگر با يک برابر بود
نان و مال مفتخواران ازکجا آماده مي گرديد ؟
يا چه کس ديوار چين ها را بنا ميکرد ؟
يک اگر با يک برابر بود
پس که پشتش زير بار فقر خم مي شد ؟
يا که زير ضربت شلاق له مي شد؟
يک اگر با يک برابر بود ؟
پس چه کس آزادگان را در قفس مي کرد؟
معلم ناله آسا گفت :بچه ها در جزوهاي خويش بنويسيد

که يک با يک برابر نيست!


شاعر؟

Sunday, January 07, 2007
 
بازی وبلاگی
به دعوت مرتیا من هم بازی رو ادامه میدم،حالا میریم که داشته باشیم:

از بچگی آدم سر به زیر و آرومی بودم،هیچوقت سعی نمی کردم کسی رو اذیت کنم اما اگر کسی اذیتم می کرد اول سعی میکردم ببخشمش اما اگه بازم ادامه میداد و عصبانی میشدم و اون روم بالا میومد دیگه ملاحظه هیچ چیز و هیچ کس رو نمیکردم!

آدم حساسی هستم واسه همین هم زود از اطرافیانم دلگیر میشم اما به همون زودی که دلگیر میشم زود هم همه چیز رو فراموش میکنم.

طبیعت(کوه،جنگل،دریاو ...) رو خیلی دوست دارم و عاشق سفر به اماکن تاریخی و دیدنی هستم.

به ادبیات ، فیلم و ورزش علاقه دارم و از آدمهای مغرور و از خود متشکر و خودبزرگ بین متنفرم

به سیاست علاقه مندم هر چند میدونم پدر و مادر نداره ، ولی هر چی فکر می کنم میبینم توی ایران آخر و عاقبت نداره!

در نهایت هم کسی رو دعوت نمی کنم چون اکثریت خودشون دعوت شده اند اونهایی هم که دعوت نشدند مثل بچه آدم خودشون برند تو کلیسا اعتراف کنند این مسخره بازیها چی چیه؟؟؟

 

 
 
Archives:

 
  This page is powered by Blogger, the easy way to update your web site.  

Home